Wpisy otagowane Wirpsza
Swoboda krytyka (Jacek Gutorow, „Urwa...
Pisać tak swobodnie, z tak minimalną dozą wyrażonej wprost niepewności co do własnego stanowiska krytycznego, a w dodatku pisać tak o najtrudniejszych, najbardziej hermetycznych poetach polskich – jak robi to w „Urwanym śladzie” Jacek Gutorow – brawura to jest jeszcze, czy już odwaga szaleńcza? (więcej…)
Apophrades i wytworna córka grozy – k...
Po podróży trwającej trzy dni i trzy noce dotarł na miejsce, ale stwierdził, że jest to miejsce, do którego nie można dotrzeć. Zatrzymał się więc, by pomyśleć.
H. Bloom, Lęk przed wpływem
1.
Arystoteles tak pisze w swojej „Poetyce” o początkach poezjowania lirycznego, kiedy już wywiódł je z ludzkiej ciągoty do naśladownictwa (mimesis): „Z kol [...]
Święto myślenia (Witold Wirpsza, „Fae...
I nieopisanie bezradny,
Zdradzam i opisuję, nieskładnym skłamaniem.
Witold Wirpsza, Okoliczności
1.
„Faeton” jest „najambitniej zakrojonym i najdoskonalej wykonanym polskim poematem XX wieku” (Adam Wiedemann). Dzieło „najważniejsze”. Poemat „monumentalny”, „monstrualny”, „dzieło onieśmielające i budzące zachwyt swoim rozmachem, wielopoziomo [...]
Poezja i wiara (kilka uwag na margine...
Jestem płasko osaczony,
Nieruchomy wszystkimi zmysłami.
Kojące przerażenie.
W. Wirpsza, Opis pokoju
1.
Mimo iż poemat „Liturgia” Witolda Wirpszy opublikowany został już w roku 1985 nie przypominam sobie, by ktokolwiek przywoływał to dzieło w kontekście choćby takim, jak opublikowanie przez Czesława Miłosza w roku 2002 „Traktatu teologicznego” [...]
Jak czytać Wirpszę (2) (Witold Wirpsz...
„Spis ludności” Witolda Wirpszy to jak na razie ostatni zbiór wierszy z tych udostępnionych już czytelnikom, przygotowanych do druku na emigracji jeszcze przez samego poetę. To wiersze i poematy z drugiej połowy lat siedemdziesiątych i początku lat osiemdziesiątych, swoiste podsumowanie, być może nawet – można to tylko podej [...]
Jak czytać Wirpszę? (Witold Wirpsza, ...
Czesław Miłosz radził kiedyś czytelnikom Gombrowicza, by „Dziennik” czytywali na przemian z „Myślami” Pascala. Miało to wiele wyjaśnić i pomóc w zrozumieniu nowatorstwa autora „Ferdydurke”, sytuując je w pewnej konkretnej tradycji. Wróciła do mnie ta dawna uwaga Miłosza, kiedy czytałem „Cząstkową prób [...]
Wypisy z esejów Wirpszy (Witold Wirps...
Działalność pisarza ma to do siebie, że czyni on stale drobne wyłomy w zwartej całości gramatyki, ustalonego obyczaju i obowiązujących norm języka. Jest to akt ustawicznej rebelii wobec otoczenia, rodzaj wywrotowości. Pisanie wymaga skrajnej nieustraszoności.
J. Ortega y Gasset, Miseria y splendor de la traduction
Krótko mówiąc: istotą prz [...]
Obowiązek radykalnej odwagi (rozmowa ...
Jakub Winiarski: Problem tożsamości jest w Twoim dziele tak ważny, że muszę zacząć od pytania: Kim jesteś? Kim czujesz się dzisiaj najbardziej, Piotrze?
Piotr Matywiecki: Czuję się jestestwem otwartym, nastawionym na niespodziankę, niechcącym wiedzieć o sobie wszystkiego z lęku, żeby się nie ograniczyć. Ale wiem też, że jak każdy człowiek je [...]