Wpisy otagowane Kronika widzeń złudnych
PISARZ 24/7. Dzień 30. (30.01.2018)
Zaskoczyć i przekonać (cz.2: ZWROT AKCJI)
Wszyscy to uwielbiamy: zwrot akcji. Niektórzy twierdzą nawet, że jak zapytać kogoś, o czym jest powieść, którą czyta, pierwsze co zrobi, to opowie nam scenę ze zwrotem akcji. Na przykład: o czym jest „W pustyni i w puszczy”? Jak to o czym? O Stasiu i Nel, dzieciach, które zostały porwane i wyw [...]
„Kronika widzeń złudnych”
PROLOG
Czy to komedia? Czy to tragedia?
Thomas Bernhard
W tej tajemnicy ja sam będę nagrodą.
Paul Valéry
– Sława, pieniądze, sztuka? Norbert, czy ciebie w ogóle coś jeszcze interesuje? – Luiza zadała mi to pytanie, siedząc na dywanie i przeglądając tabele kwadratów, domów i ascendentów. Ja siedziałem przed telewizorem, oglądałem główne wyda [...]
Walka Jakuba z Izajaszem Aniołem
Radosław Wiśniewski o „Kronice widzeń złudnych”, fragment recenzji)
Wśród licznych interpretacji powieści Winiarskiego jest zapewne możliwe także i takie, które podejmuje wątek meta-literacki napięć pomiędzy metodami twórczymi, jakimi pisana jest książka. A owe napięcie to rozdarcie pomiędzy typem ekspresji prozy i poezji, metafo [...]
Nieludzkie w ludzkie
Dariusz Nowacki o „Kronice widzeń złudnych”, fragment recenzji
W odautorskim posłowiu Jakub Winiarski powtórzył za Paulem Valery, że nie ma pisarzy oryginalnych, są natomiast pisarze, którzy udają oryginalnych. To, co pokazał autor w dwu swoich powieściach opublikowanych w roku 2004, a więc w Loqueli i Kronice widzeń złudnych, p [...]
Izajasz by nie odpuścił
Wywiad do „Reda” (2/2007). Rozmawia Radosław Wiśniewski
Radosław Wiśniewski: Jesteś znany jako autor dwóch książek prozatorskich i dwóch poetyckich, które jakby chowasz pod obrusem i starannie podkreślasz swoją rozdzielność oraz dystans do tamtych dokonań. Dlaczego?
Jakub Winiarski: Czy jestem znany, nie wiem. Tam, gdzie mieszkam, nikt mnie n [...]
Nie trzeba wielu przygód.
Rozmawiają Katarzyna Czeczot i Maria Cyranowicz.
Katarzyna Czeczot i Maria Cyranowicz: Jack Kerouac w swojej powieści W drodze twierdzi, że młody pisarz, aby pisać, potrzebuje poznawać ludzi i świat, potrzebuje przygód. Wydaje się, że należysz do autorów, którzy wręcz przeciwnie, muszą się zamknąć przed światem i ludźmi, najlepiej w bibliote [...]
Istnienie nam nie odpuszcza
Wywiad do „Studium” (2/2005). Rozmawia Joanna Mueller
Joanna Mueller: Obie Twoje powieści mają specyficzną formę, którą dobrze określa tytuł drugiej z nich – są kronikami. Kronikami, czyli tekstami pisanymi ze świadomością, że nic się w nich nie ułoży w spójną, linearną narrację, z początkiem, końcem i odpowiednią ilością punktów zwrotn [...]