Pieski małe dwa
„Piesek przydrożny” Miłosza. Pierwsze wydanie: Znak, Kraków 1997. Wśród niewielu książek po polsku, jakie zabrałem z Warszawy na tę wyprawę pełną dziwnych i tajemniczych przygód, o których jeszcze pewnie przyjdzie mi opowiedzieć, i która, jak coraz mocniej dociera do mnie, najwyraźniej nie ma zamiaru się skończyć, znal [...]
Wpisy otagowane Czesław Miłosz
PISARZ 24/7. Dzień 133. (13.05.2018)
Pieski małe dwa
„Piesek przydrożny” Miłosza. Pierwsze wydanie: Znak, Kraków 1997. Wśród niewielu książek po polsku, jakie zabrałem z Warszawy na tę wyprawę pełną dziwnych i tajemniczych przygód, o których jeszcze pewnie przyjdzie mi opowiedzieć, i która, jak coraz mocniej dociera do mnie, najwyraźniej nie ma zamiaru się skończyć, znal [...]
„Taka moja rola: drobny pomocnik woln...
Jakub Winiarski: Jak wrażenia z pobytu w Japonii? Przejmują się tam choć trochę „drugą Japonią”?
Anna Nasiłowska: O tym, że Polska miała być „drugą Japonią” raczej niewiele osób wie. Gdy jednak w maju 2013 roku wyjaśniłam tytuł mojej książki pewnemu japońskiemu intelektualiście, jego reakcja była taka: „O, teraz z pewnością nas przegonicie. W [...]
„Dusza czuje w sobie nieskończoność”....
Jakub Winiarski: Maćku, chciałem spytać cię o kilka rzeczy przy okazji ukazania się „Błędnika”. Ale najpierw muszę zapytać: lubisz wywiady?
Maciej Cisło: Lubię czytać wywiady, więc powinienem lubić także czynny w nich udział…
J.W.: Skoro to wyjaśniliśmy, powiedz: nie żałujesz, że nie zostałeś architektem?
M.C.: Ależ zostałem, tylko że nie poz [...]
Żywotnik (Czesław Miłosz, „Wiersze os...
Cierpiał i myślał, że cierpi za mało.
Szedł korytarzem w nieruchomym tłumie.
Wielu z nich jego pamięci żądało.
Czuł wstyd, że żyje i więcej rozumie.
Czesław Miłosz, „Żywotnik”
W „Eseju o krytyce” Virginia Woolf napisała, iż krytyk bywa raczej bardziej omylny niż reszta czytelników, ponieważ musi wydać swoją opinie o książce, która ukazała si [...]
Czesław Miłosz
Gucio zaczarowany (fragment)
Między mną i nią był stół, na stole szklanka.
Spierzchnięta skóra jej łokci dotykała lśniącej powierzchni,
W której odbijał się zarys cienia pod pachą.
Kropla potu gęstniała nad falistą wargą.
A przestrzeń między mną i nią dzieliła się nieskończenie,
Hucząca pierzastymi strzałami eleatów,
Nie wyczerpie jej rok ni [...]
Obowiązek radykalnej odwagi (rozmowa ...
Jakub Winiarski: Problem tożsamości jest w Twoim dziele tak ważny, że muszę zacząć od pytania: Kim jesteś? Kim czujesz się dzisiaj najbardziej, Piotrze?
Piotr Matywiecki: Czuję się jestestwem otwartym, nastawionym na niespodziankę, niechcącym wiedzieć o sobie wszystkiego z lęku, żeby się nie ograniczyć. Ale wiem też, że jak każdy człowiek je [...]