Po pierwszym tomie byłem w rozterce. Po drugim miałem (szczątkową) nadzieję. Teraz, kiedy Murakami wyłożył na stół wszystkie karty, nie pozostaje mi nic, jak tylko bronić się brawurowym wyznaniem. Chętnie przyznam więc, że wina leży całkowicie po mojej stronie. Prawdopodobnie moja znana powszechnie intelektualna nędza i ogólna degrengolada w [...]