PISARZ 24/7. Dzień 59. (28.02.2018)

O przebiegłości

        „- Słuchaj, Cranly – rzekł. – Pytałeś mnie, co bym uczynił, a czego bym nie uczynił. Powiem ci więc, co uczynię, a czego nie uczynię. Nie będę służył rzeczy, w którą przestanę wierzyć, bez względu na to, czy będzie się zwała domem, ojczyzną czy Kościołem, i będę się starał wypowiedzieć w jakiś sposób, w życiu lub w sztuce, tak nieskrępowanie, jak tylko potrafię, i tak całkowicie, jak tylko zdołam, a używać będę dla własnej obrony jedynego oręża, na którego użycie sam sobie pozwolę – milczenia, wygnania i przebiegłości.

        Cranly pochwycił go za ramię i okręcił nim, ciągnąc z powrotem w stronę Leeson Park. Śmiał się nieomal chytrze i przyciskał czule jego ramię, jak gdyby Stefan był dzieckiem.

        – Przebiegłość! – rzekł. – Nie może być! Ty i przebiegłość! Ty poeto, biedaku!” (James Joyce, „Portret artysty z czasów młodości”, przeł. Zygmunt Allan, PIW, Warszawa 1977.)

        Komentarz? Przebiegłość podpowiada mi, by tego nie komentować. Ale wy się nie krępujcie.

Uwaga! Ostatnia książka Jakuba Winiarskiego to napisany wspólnie z Piotrem Ibrahimem Kalwasem „Archipelag islam. Czas Koranu, czas zmiany. Rozmowy bez cenzury”.
Książkę można zakupić na stronie wydawnictwa Błękitna Kropka:
http://www.blekitna.pl/tytuly/archipelag-islam/