„Czytelnik tego dziełka – zachwala książkę autorka, Manuela Dunn-Mascetti – przekona się, że jego stronice zawierają istotną wiedzę na temat Księcia Ciemności, że książka ta zaczerpnęła wiele z biblioteki samego hrabiego Draculi, równie wytwornego, jak groźnego. (…) Trzeba się dobrze wgłębić w tę książkę, a wówczas da ona czytelnikowi mnóstwo satysfakcji.” Trochę tak, trochę nie – chciałoby się powiedzieć po przeczytaniu „Świata…”. Książeczka Dunn-Mascetti jest zmyślną próbą esencjonalnego potraktowania tematu nieumarłych, nie jest jednak tak wyborna, jak sugeruje autorka, nie należy też żadną miarą do dzieł przełomowych, bez których biblioteka miłośnika krwiopijców byłaby wiele uboższa. Lekka to publikacja, ładna, ale – bez rewelacji. Zaletą, być może największą, jest tu przejrzysty podział i opracowanie plastyczne. Rozdziały: „Anatomia wampira”, „Obyczaje wampirów”, czy „Jak zabić wampira” dostarczają czytelnikowi podstawowej wiedzy, popartej ciekawie dobranymi przykładami. W pozostałych autorka kreuje mitologię, która, jak wiemy, jest już opracowana ze szczegółami i naprawdę trudno coś do niej dorzucić. Sympatycy „Zmierzchu” czy „Czystej krwi” kupią tę książkę z radością. Wedle zasady: „lubimy piosenki, które znamy”.
Manuela Dunn-Mascetti, „Świat wampirów. Od Draculi do Edwarda”. Tłum. Ewa Morycińska-Dzius. Prószyński Media 2010.
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.