Czy islam to religia przyszłości? Rozmowa o „Archipelagu islam” z jego autorami: Piotrem Ibrahimem Kalwasem i Jakubem Winiarskim.

Wywiad   dla Nowych Myśli o „Archipelagu islam”.

Fragment:

Nika Mrożek: Czy w Polsce pisze się dużo o islamie? Jaki ton przeważa?

 Piotr Ibrahim Kalwas: Negatywny. To się najlepiej sprzedaje. Negatywny, podkreślam, nie krytyczny.

Jakub Winiarski: Polacy, jak to można było przeczytać na transparencie niesionym w Święto Niepodległości przez grupę, którą obecna władza nazwałaby „patriotyczną młodzieżą” w każdym calu, „wolą kotleta od Mahometa”. Oczywiście schabowego. Oczywiście z piwem, albo i czymś mocniejszym. I te nasze upodobania kulinarne przekładają się na niechęć. Bardzo jesteśmy, jako naród, przekonani o wyższości naszej kuchni nad innymi.

N.M.: Dlaczego uważacie, że jeszcze jedna książka o islamie jest w Polsce potrzebna? Skąd pomysł by napisać ją dwugłosem muzułmanina i ateisty?

P.I.K.: To odnosi się trochę do poprzedniego pytania, moim zdaniem na rynku jest zalew książek o islamie, zazwyczaj negatywnych, bazujących na stereotypach, a prawie wcale nie ma pozycji utrzymanych w duchu krytycznym i obiektywnym. Dwóch Polaków, za przeproszeniem, intelektualistów, zamieszkałych w świecie arabskim, muzułmanin i ateista – to świetny zestaw.

J.W.: Pomysł wyszedł ode mnie, biorę odpowiedzialność. Zrobiłem z Piotrem wywiad-rzekę po lekturze „Egipt: Haram Halal” (jest tutaj), a potem trafiła mi w ręce rozmowa Majida Nawaza, byłego radykała islamskiego, a obecnie specjalisty od deradykalizacji i założyciela Quilliam Fundation w Londynie, z Samem Harrisem, jednym z czterech najsłynniejszych żyjących ateistów. Teraz już trzech, bo Christopher Hitchens zmarł niedawno, więc zostali Dawkins, Dennett, i właśnie Harris. Ta rozmowa Nawaza z Harrisem, wydana pod tytułem „Islam and the Future of Tolerance”, wydała mi się bardzo ciekawa, ale to maleńka książka. Pomyślałem, że mógłbym taką rozmowę, jako ateista i orędownik zdrowego rozsądku, przeprowadzić z Piotrem i że to powinno być obszerniejsze. Wiedziałem, że to się może udać, bo obaj jesteśmy pisarzami, ale nasza wiedza, co oczywiste, bardzo się różni. Do tego on jest muzułmaninem, ja nie – więc dobry konflikt zdawał się od początku napędzać ten dialog. Poza tym, tak już prywatnie, podziwiam to, co Piotr robi, opowiadając o islamie, i uważam też, że jest po prostu świetnym pisarzem. „Salam”, „Tarika”, Czas” to naprawdę bardzo intrygujące książki, a „Egipt”, pół-pamiętnik i pół-reportaż to rzecz absolutnie wyjątkowa. Więc z tym pierwszej klasy gawędziarzem i dociekliwym reportażystą chciałem pogadać więcej. Zgodził się, no i jest „Archipelag islam”.

Żeby przeczytać całość rozmowy kliknij: Wywiad.

Uwaga! Ostatnia książka Jakuba Winiarskiego to napisany wspólnie z Piotrem Ibrahimem Kalwasem „Archipelag islam. Czas Koranu, czas zmiany. Rozmowy bez cenzury”.
Książkę można zakupić na stronie wydawnictwa Błękitna Kropka:
http://www.blekitna.pl/tytuly/archipelag-islam/